Back homeee
Door: inactievoorkenia
Blijf op de hoogte en volg In actie voor Kenia
18 Januari 2012 | Kenia, Nairobi
Zoals velen al weten.. Was de terugreis niet zonder slag of stoot. Dit hebben we overigens niet vermeld op de laatste blog om zo 'paniek' te voorkomen. In Ethiopië is heeft Nienke een bezoekje moeten brengen aan het ziekenhuis in Addis Abeba, omdat het niet zo goed ging. Misselijk, buikpijn en duizelig is niet fijn, wanneer je een vlucht van nog 9 uur te gaan hebt.
Samen met Jan en Lisanne gingen zij naar het ziekenhuis. Het was niet zeker of ze optijd terug zouden zijn om de vlucht te halen, maar dat is uiteindelijk allemaal goedgekomen. Helaas bij terugkomst op het vliegveld was Lisanne ook niet meer lekker in orde. Zelfde symptomen als Nienke.. Dit zou geen fijne vlucht voor hun beide worden!
Het vliegveld bestond vooral uit... Chinezen en Moslims.. Ik moet zeggen, we vielen zeker op!
Toen de stroom uitviel op het vliegveld en ook echt ALLES donker was, werd het een beetje creepy. Je denkt meteen aan de voorspelde terroristische aanslagen op toeristen, maar hee het viel gelukkig mee ;)
Eenmaal in het vliegtuig duurde het minstens een uur langer voordat we opstegen. Er was nog een zieke passagier aan boord wie uiteindelijk is uitgestapt, daarvoor moesten natuurlijk ook de koffers nog worden uitgezocht.
In het vliegtuig had Tido het ook even niet makkelijk, èn de rest. Het leek een beetje op een slechte film: 2 zieke mensen voor je, Justin Bieber muziek en een huilende baby achter je.
Toen iedereen bijna sliep, gingen de lichten aan. Hoelaat zou het zijn? 02.05uur, juist! Wat gaan we doen? Dineren... Prima, no problem!
Om 05.00u gingen de lichten weer aan. Anno had nu wel hoge verwachtingen voor het ontbijt waarvoor hij was wakker gemaakt. Helemaal grappig toen het bleek te gaan om een (droog) cakeje.
Om 07.00u landden we in Parijs en iets over 9 uur in Brussel. Wat hoorden we daar nu? Geklap en gejoel... 'Heee, zou dat voor ons zijn?' Nee joh, ben je gek.. maar toch wel! Een superleuk welkom. De ouders van Niels stonden klaar met een roosje en héél toepasselijk: een pot Nutella. Toch een deel van onze verhalen geweest haha..
Met zijn allen hebben we nog even koffie gedronken en nagepraat.
Dit was het zo'n beetje... Binnenkort zullen we een gezamenlijke avond organiseren waarin de hele reis met foto's en video's nog een keer zal worden verteld! Beloofd een mooie avond te worden!
Dikkekusss
x Anne namens de Keniagroep
Samen met Jan en Lisanne gingen zij naar het ziekenhuis. Het was niet zeker of ze optijd terug zouden zijn om de vlucht te halen, maar dat is uiteindelijk allemaal goedgekomen. Helaas bij terugkomst op het vliegveld was Lisanne ook niet meer lekker in orde. Zelfde symptomen als Nienke.. Dit zou geen fijne vlucht voor hun beide worden!
Het vliegveld bestond vooral uit... Chinezen en Moslims.. Ik moet zeggen, we vielen zeker op!
Toen de stroom uitviel op het vliegveld en ook echt ALLES donker was, werd het een beetje creepy. Je denkt meteen aan de voorspelde terroristische aanslagen op toeristen, maar hee het viel gelukkig mee ;)
Eenmaal in het vliegtuig duurde het minstens een uur langer voordat we opstegen. Er was nog een zieke passagier aan boord wie uiteindelijk is uitgestapt, daarvoor moesten natuurlijk ook de koffers nog worden uitgezocht.
In het vliegtuig had Tido het ook even niet makkelijk, èn de rest. Het leek een beetje op een slechte film: 2 zieke mensen voor je, Justin Bieber muziek en een huilende baby achter je.
Toen iedereen bijna sliep, gingen de lichten aan. Hoelaat zou het zijn? 02.05uur, juist! Wat gaan we doen? Dineren... Prima, no problem!
Om 05.00u gingen de lichten weer aan. Anno had nu wel hoge verwachtingen voor het ontbijt waarvoor hij was wakker gemaakt. Helemaal grappig toen het bleek te gaan om een (droog) cakeje.
Om 07.00u landden we in Parijs en iets over 9 uur in Brussel. Wat hoorden we daar nu? Geklap en gejoel... 'Heee, zou dat voor ons zijn?' Nee joh, ben je gek.. maar toch wel! Een superleuk welkom. De ouders van Niels stonden klaar met een roosje en héél toepasselijk: een pot Nutella. Toch een deel van onze verhalen geweest haha..
Met zijn allen hebben we nog even koffie gedronken en nagepraat.
Dit was het zo'n beetje... Binnenkort zullen we een gezamenlijke avond organiseren waarin de hele reis met foto's en video's nog een keer zal worden verteld! Beloofd een mooie avond te worden!
Dikkekusss
x Anne namens de Keniagroep
-
18 Januari 2012 - 18:32
Stephanie:
Vervelend dat iets wat zo mooi, vermoeiend en indrukwekkend was dan op die manier afgesloten wordt. Ziek zijn en dan moeten reizen lijkt mij ook geen pretje!! Maar ...eenmaal nu weer thuis kunnen jullie met ontzettend veel trots terugkijken op een geweldige prestatie. Zal misschien weer even omschakelen zijn, maar hee eigen bedje ligt toch ook wel weer lekker :-) Ik wil jullie allemaal bedanken voor de geweldige inzet en diegene die ziek zijn heel veel beterschap wensen. !! -
18 Januari 2012 - 18:41
Angely:
Jammer dat de laatste dag niet helemaal volgens de planning is verlopen. Gelukkig is iedereen weer thuis,en kunnen jullie in je eigen bed bijkomen van alle mooie ervaringen.
Van harte beterschap voor de zieken onder de Kenia groep. En bedankt voor de mooie reisverhalen. -
18 Januari 2012 - 18:49
Erik:
Inderdaad. Het is maar goed dat we dit van Nienke niet geweten hebben. Maar gelukkig is ons meisje weer thuis. Het gaat nu redelijk goed met haar. Fijn dat de leraren zo goed gehandeld hebben. Die verdienen een dikke pluim. Mannen bedankt!
Trots mogen jullie allemaal zijn wat jullie daar gepresteerd hebben. Petje af. We zijn benieuwd naar de fo'to's.
Anne we gaan je mooie verhalen op de blog missen. Ook wij moeten afkicken.
Succes weer op school.
Groetjes en tot binnenkort. -
18 Januari 2012 - 19:47
Trees:
Ja afschuwelijk dat overgeven en misselijk zijn in een vliegtuig. Nynke heeft ze door tussen hen in te zitten zo goed mogelijk proberen te verzorgen. Dit moest ik afgelopen nacht bij haar doen, want toen heeft zij de hele nacht gespuugd en op de WC gezeten. Helaas een inderdaad wat minder mooi einde, maar wat jullie daar meegemaakt hebben en gedaan pakt niemand jullie meer af. -
18 Januari 2012 - 20:51
Ans En Vincent:
jaja het is me wat.....AnneMareé ligt NU ook met buikpijn in bed en is nog vreselijk moe.
vanmorgen om 10.00 uur hebben we ze even naar school gebracht want dat wou ze en om 13.00 uur maar weer opgehaald daarna heeft ze bijna de hele middag geslapen....dus maar even afwachten wat hier uitkomt....maar verder......jongens en meisjes jullie waren geweldig....en natuurlijk ook Anno en Jan BEDANKT! -
19 Januari 2012 - 07:39
Marcel En Thera:
Ook Niels heeft even een dipje. Erg beroerd en heel moe. En dat terwijl vandaag de eerste toetsen beginnen.
Desondanks zijn we heel blij dat jullie allemaal relatief ongeschonden en vol verhalen veilig thuis zijn. Het was ook voor ons een spannende en leuke "blog"tijd.
Anne: zullen we afspreken dat het boek nog voor de zomer uitkomt?
Jan en Anno bedankt voor de begeleiding. -
19 Januari 2012 - 07:41
Karin:
hallo luitje,
Jammer dat het eind zo moet zijn,
maar gelukkig allemaal weer thuis .
jullie hebben een geweldige prestatie geleverd.
namens ons en de kinderen heel erg bedankt
liefs hans en karin -
19 Januari 2012 - 20:15
Frans, Rinie, Noëlle:
Hallo Allemaal,
Met lisanne gaat het ook al ietsje beter. Jammer dat het allemaal zo gelopen is. Hopelijk word iedereen weer beter en kunnen we later nog een keertje samen dineren. Jan en Anno bedankt voor de goede begeleiding. We gaan de blogs missen!
Ohjaa, en Nynke hartstikke bedankt voor de goede zorgen van Lisanne. De rest natuurlijk ook!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
